جور دیگر باید دید
شاید یه نکته ی خیلی مهم واسه پای گذاشتن توی راه کربلا این باشه که هر آن چه تا کنون در مورد عراق و اعراب و مسلمانان دیگر کشورها می دانسته اید و فکر می کرده اید را به کنار بگذارید و خودتان را برای شناختی جدید آشنا کنید!
آدم هایی که شما در این راه می بینید با آدم هایی که در ایام دیگر سال در همین مناطق می بینید به کلی متفاوتند!
ارتش
ارتشی که شما با آن برخورد می‌کنید ارتشی نیست که سال ها با آن ها جنگیدیم بلکه ارتش دولت شیعی عراق است! (گویا نوعی محلی است) که وظیفه اش تامین امنیت زائران حسینی است. سربازانی که عاشق امام حسین هستند و با عشق به خدمت به زائران مشغولند و وقتی که در اتوبوس برای آنها دست تکان می دهی با شوق برای تو دست تکان می دهند! چشم ها را باید شست!
اعراب
جدا خواهش میکنم این مزخرفات عرب و عجم را به کنار بگذارید! اینجا تنها چیزی که وجود دارد امت واحده ی اسلامی و شیعی است و من و شما نماینده ی جمهوری اسلامی ایرانی هستیم که برخی بوی خمینی و خامنه ای را در وجود ما جستجو می کنند و برخی می‌خواهند بدانند آیا احیانا مشهدی نیستی تا سلام امام رضا را برسانند. اینجا به تو می گویند: « انا مظلوم ، انت مظلوم، شیعه مظلوم» اینجا صحبت از برادری ملت عراق و ایران است. اینجا از آمریکا و اروپا و ژاپن و آفریقا و ... آمده اند و تو در نگاه آنها نماینده ی ایران هستی.
اینجا باید دوباره اسلام آورد و به یاد آورد که ان اکرمکم عند الله اتقاکم
لبیک یا حسین